Tegniese ontleding: ‘n primer

Tegniese ontleders word dikwels ‘n kaartlys genoem, wat die gebruik van kaarte weerspieël wat prys- en volumedata vertoon om tendense en patrone om sekuriteite te ontleed, te identifiseer. Pryspatrone kan ondersteuning, weerstand, neigingslyne, kandelaarpatrone (bv. Kop en skouers, omkeer), bewegende gemiddeldes en tegniese aanwysers insluit.

Aannames in tegniese ontleding

Sommige handelaars en beleggers gebruik beide fundamentele en tegniese ontledings, maar die meeste is geneig om in die een of ander kamp te val, of hulle vertrou ten minste baie swaarder op die neem van handelsbesluite.

Tegniese ontleders vertrou op die metodologie as gevolg van twee hoofopvattings – (1) prysgeskiedenis is geneig om siklies te wees, en (2) pryse, volume en wisselvalligheid is geneig om in verskillende neigings te beweeg.

Kom ons gaan elkeen afsonderlik deur:

Marksiklusiteit

Die menslike aard is wat dit is, met die algemeen gedeelde gedragskenmerke, is die geskiedenis van die mark geneig om homself te herhaal. Die volgorde van gebeure kan homself nie perfek herhaal nie, maar die patrone is oor die algemeen dieselfde. Dit kan die vorm aanneem van langtermyn- of korttermynprysgedrag.

Op die langtermyn is sakesiklusse inherent geneig om hulself te herhaal, aangedryf deur kredietopstande waar skuld vir ‘n periode onvolhoubaar bo inkomste styg en uiteindelik finansiële pyn veroorsaak as daar nie genoeg kontant beskikbaar is om hierdie skuld te betaal nie. Dit is geneig om geleidelik geleidelike toenames in aandele en ander “risiko-op” -handels (bv. Dra-handel ) tot gevolg te hê tydens ‘n uitbreiding en ‘n skerp daling tydens ‘n resessie.

Tegnici glo implisiet dat deelnemers aan die mark geneig is om die gedrag van die verlede te herhaal vanweë die kollektiewe, patroonvormige aard daarvan. As gedrag inderdaad herhaalbaar is, impliseer dit dat dit herken kan word deur na prys- en volumedata te kyk en te gebruik om toekomstige pryspatrone te voorspel. As handelaars geleenthede kan vind waar gedrag waarskynlik herhaal kan word, kan hulle ambagte identifiseer waar die risiko / beloning in hul guns loop.

Daar is dus die ingeboude aanname in tegniese ontleding dat die prys van ‘n mark alle inligting wat ‘n spesifieke mark beïnvloed, afslag. Alhoewel fundamentele gebeure finansiële markte, soos nuus en ekonomiese gegewens, beïnvloed, sal hierdie inligting, al is dit onmiddellik of onmiddellik in die prys van batepryse weerspieël word, fokus op die identifisering van prysneigings en die mate waarin markdeelnemers sekere inligting waardeer.

As die Amerikaanse VPI-inflasiedata byvoorbeeld ‘n tiende van ‘n persentasie hoër is as wat voor die nuusberig in die mark geprys is, kan ons weergee hoe sensitief die mark is vir die inligting deur te kyk hoe die batepryse onmiddellik daarop reageer.

As Afrika-aandele-termynkontrakte met X% afwaarts gaan, die Amerikaanse dollar-indeks met Y% verhoog, en die opbrengs op tien jaar-tesourie-effekte in Afrika met Z% toeneem, kan ons ‘n gevoel kry vir die invloed van sulke ekonomiese insette op sekere markte. Om hierdie sensitiwiteite te ken, kan waardevol wees vir strestoetsdoeleindes as ‘n vorm van risikobestuur. As inflasie byvoorbeeld onverwags met 1% sou styg, kan ons datapunte gebruik rakende verrassende inflasiemetings om te bepaal hoe die portefeulje beïnvloed kan word.

Prys, volume en wisselvalligheid loop in duidelike neigings

‘N Ander veronderstelling agter tegniese ontleding (en al die wyer ontleding van sekuriteite) is dat die prys nie volgens ‘n “ewekansige gang” of volgens geen waarneembare of logiese patroon beweeg nie. Dit beweeg eerder volgens neigings wat beide verklaarbaar en voorspelbaar is.

As ons byvoorbeeld na ‘n grafiek van die EUR / USD kyk vanaf middel 2013 tot middel 2017, kan ons sien hoe tegniese ontleding ‘n rol gespeel het deur na ondersteuning en weerstand binne die konteks van die neiging te kyk. Nadat die euro begin daal het teenoor die Amerikaanse dollar as gevolg van ‘n uiteenlopende monetêre beleid in die middel van 2014, het tegniese ontleders moontlik ‘n kort verhandeling getref met ‘n terugkeer na weerstandsvlakke binne die konteks van die afwaartse neiging (gemerk met pyltjies op die foto hieronder). Nadat die neiging verval het en die mark konsolidering aangegaan het, sou ‘n tegnikus moontlik gekies het om die reeks te speel en het begin om lang punte te kry terwyl hy enige kort posisies beëindig het.

Eienskappe

Oorspronklik was die tegniese ontleding meestal ‘n kwessie van ‘die lees van die band’ of die interpretasie van die opeenvolgende vloei en omvang van die prys- en volume-gegewens deur ‘n voorraadteller. Namate rekenaars in die 1970’s meer wydverspreid geraak het, is data in kaartvorm saamgestel en het dit die standaardpunt van ‘n tegnikus geword.

Die erkenning van grafiekpatrone en maat (of latere kandelaar) -ontleding was die algemeenste vorme van analise, gevolg deur regressie-analise, bewegende gemiddeldes en pryskorrelasies. Die aantal tegniese aanwysers is deesdae baie meer. Enigiemand met koderingskennis wat relevant is vir die sagtewareprogram, kan prys- of volume-data omskakel in ‘n spesifieke aanduiding van belangstelling.

Alhoewel tegniese ontleding alleen nie die toekoms geheel of akkuraat kan voorspel nie, is dit nuttig om neigings, gedragsaanpassings en potensiële wanaanpassings in vraag en aanbod te identifiseer waar handelsgeleenthede kan ontstaan.

Analitiese benaderings

Daar is verskillende maniere om tegniese ontleding te benader. Die eenvoudigste metode is deur middel van ‘n basiese kaarte vir kandelaars, wat die prysgeskiedenis en die koop- en verkoopdinamika van die prys binne ‘n bepaalde periode toon.

(Weeklikse kandelaar pryskaart van die S&P 500)

Ander gebruik ‘n pryskaart saam met tegniese aanwysers of gebruik gespesialiseerde vorme van tegniese ontleding, soos Elliott-golfteorie of harmonieke, om handelsidees te genereer. Sommige gebruik dele van verskillende metodes. Terselfdertyd moet handelaars die idee van ‘inligtingoorlading’ of rommeldiagramme met soveel aanwysers en lyne weerstaan dat dit ‘n negatiewe invloed op die vermoë het om die kaart te lees.

Handelaars kan ‘n subjektiewe oordeel oor hul handelsoproepe neem en vermy die behoefte om handel te dryf op grond van ‘n beperkende reëlgebaseerde benadering, gegewe die uniekheid van elke situasie.

Ander mag slegs ambagte aangaan as sekere reëls eenvormig van toepassing is om die objektiwiteit van hul handel te verbeter en om te verhoed dat emosionele vooroordele die effektiwiteit daarvan beïnvloed.

Tipes kaarte

Kandelaar

Kandelaarkaarte is die algemeenste vorm van kartering in die sagteware van vandag. Groen (of soms wit) word gewoonlik gebruik om lomp kerse uit te beeld, waar die huidige prys hoër is as die openingsprys. Rooi (of soms swart) is algemeen by lomp kerse, waar die huidige prys onder die openingsprys is.

Dit wys die afstand tussen openings- en sluitingspryse (die kersliggaam) en die totale daaglikse reeks (van die bopunt van die lont tot die onderkant van die lont).

(Kandelaars wat op en af beweeg in die S&P 500-indeks)

Oop-hoog laag-naby

‘N Kandelaarkaart is soortgelyk aan ‘n oop-lae lae-naby kaart, ook bekend as ‘n staafdiagram. Maar in plaas daarvan dat die kersliggaam die verskil tussen die oop en noue prys toon, word hierdie vlakke deur horisontale regmerkies voorgestel. Die openingsprysbosluis wys na links (om aan te dui dat dit uit die verlede gekom het) terwyl die ander prysbyt na regs wys.

Lyn

‘N Lyngrafiek verbind datapunte met behulp van ‘n lyn, gewoonlik vanaf die sluitingsprys van elke periode.

Gebied

‘N Gebiedskaart is in wese dieselfde as ‘n lyndiagram, met die skadu van die oppervlakte onder. Dit word meestal gedoen om die prysbeweging in vergelyking met ‘n lyngrafiek makliker te visualiseer.

Heiken-Ashi

Heiken-Ashi-kaarte gebruik kandelare as die plotmedium, maar neem ‘n ander wiskundige formulering van die prys. Pleks van die standaardprosedure van kerse wat vertaal is uit basiese kriteria vir oop-lae-lae-sluitingsprosedures, word pryse glad gemaak om die trending prysaksie volgens hierdie formule beter aan te dui:

• Open = (Open van vorige balk + Sluit van vorige balk) / 2
• Close = (Open + High + Low + Close) / 4
• Hoog = Hoogste van Hoog, oop of naby
• Laag = Laagste van Laag, Open of Sluit

Algemene bepalings

Gemiddelde ware reikwydte – die reeks oor ‘n sekere periode, gewoonlik daagliks.

Breakout – Wanneer prys ‘n gebied van ondersteuning of weerstand oortree, dikwels as gevolg van ‘n noemenswaardige toename in koop- of verkoopvolume.

Cycle – Periodes waar daar verwag word dat prysaksie ‘n sekere patroon sal volg.

Weiering van dooie kat – As die prys daal in ‘n afwaartse mark, kan daar ‘n styging in prys wees waar kopers glo dat die bate goedkoop is of te veel verkoop. Wanneer verkopers die mark egter verder laat daal, staan die tydelike koopspreuk bekend as ‘n dooie katkis.

Dow-teorie – Bestudeer die verhouding tussen die Dow Jones-industriële gemiddelde (‘n indeks wat bestaan uit 30 Amerikaanse multinasionale konglomerate) en die Dow Jones-vervoergemiddeld. Voorstanders van die teorie noem dat sodra een daarvan in ‘n sekere rigting neig, waarskynlik die ander een sal volg. Baie handelaars hou die vervoersektor dop aangesien dit insig kan werp in die gesondheid van die ekonomie. ‘N Groot hoeveelheid goedereversendings en -transaksies is ‘n aanduiding dat die ekonomie op goeie voet is. ‘N Soortgelyke aanwyser is die Baltic Dry Index .

Doji – ‘n Kers tipe gekenmerk deur min of geen verandering tussen die oop en noue prys, wat onbeslistheid in die mark toon.

Elliott golfteorie – Elliott golfteorie stel voor dat markte deur sikliese periodes van optimisme en pessimisme loop wat voorspel kan word en dus ryp is vir handelsgeleenthede.

Fibonacci-verhoudings – Getalle wat gebruik word as riglyn om ondersteuning en weerstand te bepaal.

Harmonies – Harmoniese handel is gebaseer op die idee dat pryspatrone hulself herhaal en dat draaipunte in die mark geïdentifiseer kan word deur Fibonacci-reekse.

Momentum – Die koers van prysverandering ten opsigte van tyd.

Prysaksie – die beweging van prys, soos grafies voorgestel deur ‘n grafiek van ‘n spesifieke mark.

Weerstand – ‘n Prysvlak waar ‘n oorvloed van verkoopsbestellings geleë kan wees, wat veroorsaak dat die prys van die vlak afwaarts weeg. Voldoende koopaktiwiteit, meestal as gevolg van verhoogde volume, is dikwels nodig om dit te oortree.

Retracement – ‘n Ommekeer in die rigting van die heersende neiging, wat na verwagting tydelik sal wees, dikwels tot ‘n mate van ondersteuning of weerstand.

Ondersteuning – ‘n Prysvlak waar ‘n groter bestelling van koopopdragte geplaas kan word, wat veroorsaak dat die prys van die vlak na bo beweeg. Die vlak sal nie geld as daar voldoende verkoopsaktiwiteite is as die koopaktiwiteit nie.

Tendens – Prysbeweging wat vir ‘n lang tyd in een rigting aanhou.

Aanwysers vir tegniese ontleding

Tegniese aanwysers behels ‘n statistiese of rekenkundige transformasie van prys- en / of volume-gegewens om wiskundige beskrywings te gee van op- / afwaartse beweging, ondersteunings- en weerstandsvlakke, momentum, neiging, afwykings van ‘n sentrale neiging, verhouding (s), korrelasie (s), onder ander afbakeninge. Sommige aanwysers beskryf ook sentimente, soos kort rente, geïmpliseerde wisselvalligheid, verhoudings, ‘vrees’ of ‘gierigheid’, ensovoorts.

Tegniese aanwysers val in ‘n paar hoofkategorieë, waaronder prysbasis, volume-gebaseerde, breedte, oorlegsels en nie-kaart gebaseerde.

Prys-gebaseerde

Gemiddelde rigtingindeks (ADX) – meet neigingsterkte op ‘n absolute waarde basis.

Gemiddelde rigting vir bewegingsbeweging (ADXR) – meet die tempo van verandering in ‘n neiging.

Commodity Channel Index (CCI) – Identifiseer nuwe neigings of sikliese toestande.

Coppock Curve – Momentum-aanwyser, aanvanklik bedoel om die bodem in aandele-indekse te identifiseer as deel van ‘n langtermyn-handelsbenadering.

MACD – Skets die verhouding tussen twee afsonderlike bewegende gemiddeldes; ontwerp as ‘n momentum-volgende aanwyser.

Momentum – Die koers van prysverandering ten opsigte van tyd.

Bewegende gemiddelde – ‘n Geweegde gemiddelde prys om die neiging oor ‘n reeks waardes aan te dui.

Relative Strength Index (RSI) – Momentum-ossillator gestandaardiseer volgens ‘n skaal van 0-100 wat ontwerp is om die tempo van verandering oor ‘n spesifieke periode te bepaal.

Stogastiese ossillator – Toon die huidige prys van die sekuriteit of indeks relatief tot die hoë en lae pryse vanuit ‘n gebruiker-gedefinieerde reeks. Word gebruik om marktoestande en oorverkoopte markte te bepaal.

Trix – Kombineer om neiging en momentum te toon.

-Volume gebaseer

Geldvloei-indeks – meet die vloei van geld in en uit ‘n voorraad oor ‘n bepaalde periode.

Negatiewe volume-indeks – is ontwerp om te verstaan wanneer die ‘slim geld’ aktief is, onder die veronderstelling dat die slim geld die aktiefste is op dae met ‘n lae volume en nie so aktief op dae met ‘n hoë volume nie. Aanwyser fokus op die daaglikse vlak as die volume laer is as die vorige dag.

On-Balance Volume – Gebruik volume om daaropvolgende prysveranderings te voorspel. Voorstanders van die aanwyser plaas geloofwaardigheid in die idee dat as die volume verander met ‘n swak reaksie in die voorraad, die prysbeweging waarskynlik sal volg.

Positiewe volume-indeks – die indikator word tipies gebruik saam met die indeks vir negatiewe volume, en is ontwerp om aan te toon wanneer institusionele beleggers die aktiefste is onder die veronderstelling dat hulle waarskynlik sal koop of verkoop as die volume laag is. Fokus op dae wanneer die volume hoër is as die vorige dag.

Opeenhoping / verspreiding van Williams – Kyk na verskille tussen prys- en volumevloei tussen sekuriteit (of indeks). Dit is ontwerp om te bepaal wanneer handelaars ophoop (koop) of versprei (verkoop). Byvoorbeeld, as die prys ‘n nuwe laagtepunt maak en die aanwyser nie daarin slaag om ‘n nuwe laagtepunt te maak nie, kan dit beskou word as ‘n aanduiding dat ophoping (koop) plaasvind.

Breedte

Breedte-aanwysers bepaal hoe sterk of vlak ‘n markbeweging is.

Vooruitgangslyn – meet hoeveel aandele gevorder het (verdien in waarde) in ‘n indeks teenoor die aantal aandele wat gedaal het (verlore waarde). As ‘n indeks in waarde gestyg het, maar net 30% van die aandele styg, maar 70% laer of neutraal is, is dit ‘n aanduiding dat die koop waarskynlik net in sekere sektore plaasvind eerder as om positief te wees teenoor die hele mark.

As 98% van die aandele hoër is, maar slegs 2% laer of neutraal is aan die begin van die mark, is dit ‘n aanduiding dat die mark meer tendensloos kan wees en dat ‘die terugkeer na die gemiddelde’ dagstrategieë meer effektief kan wees. As ‘n langdurige voorskot / daling voortduur, kan dit egter beteken dat die mark kan neig.

Wapenindeks (aka TRIN) – kombineer die aantal voorrade wat daal of daal met hul volume volgens die formule:

(# van voortslepende voorrade / # dalende aandele) / (volume vooruitstrewende voorrade / volume dalende voorrade)

‘N Waarde onder 1 word as bullish beskou; ‘n waarde bo 1 word as lomp beskou. Die volume word gemeet aan die aantal aandele wat verhandel word, en nie die dollarbedrae nie, wat ‘n sentrale fout in die aanwyser is (verkies laer prys-per-aandeel-aandele, wat die hoër volume kan verhandel). Dit word nietemin steeds op die vloer van die New York-aandelebeurs vertoon.

McClellan Oscillator – Neem ‘n verhouding van die voorrade wat styg minus die aandele wat in ‘n indeks daal en gebruik twee afsonderlike geweegde gemiddeldes om by die waarde uit te kom. Word die beste gebruik wanneer die prys en die ossillator afwyk. Byvoorbeeld, as die prys ‘n nuwe laagtepunt is, maar die ossillator ‘n nuwe hoogtepunt maak, kan dit ‘n koopgeleentheid wees. Omgekeerd, as die prys ‘n nuwe hoogtepunt bereik, maar die ossillator ‘n nuwe laagtepunt maak, kan dit ‘n verkoopgeleentheid wees.

Overlays

Oorleg-aanwysers word op die oorspronklike pryskaart geplaas.

Bollinger Bands – Gebruik ‘n eenvoudige bewegende gemiddelde en stel twee reëls twee standaardafwykings bo en onder dit in om ‘n reeks te vorm. Dikwels word gebruik deur handelaars wat ‘n gemiddelde omkeerstrategie gebruik, waar die prys bo of onder die bande “uitgerek” word en moontlik verwag word om terug te keer in die bande.

Kanaal – Twee parallelle neigingslyne wat ingestel is om ‘n konsolidasiepatroon van ‘n bepaalde rigting te visualiseer. ‘N Uittreksel bo of onder ‘n kanaal kan geïnterpreteer word as ‘n teken van ‘n nuwe neiging en ‘n potensiële handelsgeleentheid.

Fibonacci-lyne – ‘n hulpmiddel vir ondersteuning en weerstand wat gewoonlik geskep word deur die aanwyser vanaf die hoogte- en laagtepunt van ‘n onlangse neiging te plot.

Ichimoku Cloud – is ontwerp om ‘n “alles-in-een” aanwyser te wees wat ondersteuning en weerstand, momentum, neiging gee en handelsseine genereer.

Bewegende gemiddelde – ‘n Tendenslyn wat verander op grond van nuwe prysinsette. Byvoorbeeld, ‘n eenvoudige bewegende gemiddelde van 50 dae sou die gemiddelde prys van die afgelope 50 handelsdae verteenwoordig. Eksponensiële bewegende gemiddeldes weeg die lyn swaarder teenoor onlangse pryse.

Paraboliese SAR – Bedoel om korttermyn omkeerpatrone in die mark te vind. Word meestal slegs aanbeveel vir neigings in die mark.

Pivot Points – Vlakke van ondersteuning en weerstand bepaal vanuit gister se oop, hoog, laag en naby. Dit word tipies deur daghandelaars gebruik om potensiële omkeervlakke in die mark te vind.

Tendenslyn – ‘n Aflopende lyn wat gevorm word uit twee of meer pieke of trogge op die pryskaart. ‘N Breek bo of onder ‘n tendenslyn kan ‘n aanduiding wees van ‘n tempo.

Nie-kaart gebaseer

Nie alle tegniese ontledings is gebaseer op kartering of rekenkundige transformasies van die prys nie. Sommige tegniese ontleders vertrou op sentimentgebaseerde opnames van verbruikers en ondernemings om vas te stel waar die prys moontlik gaan.

As beleggersentiment op die een of ander manier sterk is, kan opnames as ‘n kontrariese aanwyser dien. As die mark buitengewoon lomp is, kan dit beskou word as ‘n teken dat byna almal ten volle belê is en dat min kopers op die kantlyn bly om pryse verder te laat styg. Dit kan daarop dui dat pryse meer geneig is om af te neem. Of ten minste is die risiko verbonde daaraan om ‘n koper te wees, groter as as die sentiment skuins gedraai word.